‘Wij zijn een groep die geen woorden, maar emotie wil verkopen’
Met het nieuwe album Sunsets & Full Moons geeft voorman Danny O’Donoghue zich volledig bloot.
TEKST: JEAN-PAUL HECK
De dood van zijn beide ouders, die binnen een jaar stierven, hakte er goed in bij de boomlange charismatische zanger van The Script. Het werd de basis van een plaat waarmee de band meer dan ooit kleur durft te bekennen. In de Gibson Tower aan het IJ in Amsterdam ligt Donoghue uitgestrekt met een gitaar op zijn buik op een leren sofa. Achter hem is het silhouet van de binnenstad van Amsterdam perfect zichtbaar. Naast hem zitten gitarist Mark Sheehan en bassist/drummer Glen Power.
Heerlijk toch om een plaat te maken in je eigen toerbus?
Mark: “De songs zijn eigenlijk tot stand gekomen tijdens onze tournee door Amerika. We deden nogal wat onontgonnen gebied aan en dan heb ik het over plekken waar werkelijk niets te doen was. Geen bar of iets anders. In de bus hadden we achterin plek gemaakt voor een kleine studio en die plek werd een beetje het hart van de tour. Uiteindelijk is dat de basis geworden van deze plaat. We nemen eigenlijk continu op.”
Een paar jaar terug zag het er even slecht uit voor The Script. Die noodgedwongen lange pauze had ook weleens verkeerd kunnen aflopen.
Danny: “Het was een geforceerde pauze. Mijn stem was weg, volledig weg! We hadden gewoonweg geen keuze. Maar het viel ons zwaar. In deze tijd kan elke pauze immers de nekslag zijn. Kijk, wij zijn een moderne band die constant de vinger aan de pols moet houden. Maar toen wij met The Script twee jaar niets deden, zorgde dat toch wel voor de nodige onrust en onzekerheid. Je weet echt niet of de wereld nog wel op je zit te wachten.”
Danny, het is opvallend hoe direct en persoonlijk de teksten op Sunsets & Full Moons zijn.
Danny: “Voor mij was dat toch wel angstig. Ik moest mij zelf volledig openen en dat had ik nooit eerder gedaan op zo’n manier. Mijn ouders zijn beiden binnen een jaar overleden en dat was een hele zware periode voor mij. Daar wilde ik over schrijven. Anderzijds besef je ook dat de wereld daar misschien helemaal niet op zit te wachten en word je wellicht niet zachtzinnig behandeld. Zo van: ‘oh, daar heb je die zeurpiet.’ Pas als zo’n album met deze songs uit is, kun je kijken wat de reacties zijn.”
Was het niet even slikken toen Danny voor het eerst de nieuwe teksten op tafel gooide?
Mark: “Kijk, de emotie kan wel oprecht zijn, maar het moet wel kloppen. Daar gaan wij over in discussie met elkaar. Wij zijn een groep die geen woorden, maar emotie wil verkopen. Spelchecker? Fuck that shit. Daar draait alles bij ons om. Een voorbeeld daar van is het nummer Something Unreal, de openingssong. Danny’s idee was om de song Something Real te noemen, maar iedereen voelt weleens iets echt. Dat hebben we in overleg veranderd. Het kan het verschil zijn tussen een track die wel op de radio gedraaid zal worden of eentje die iedereen links laat liggen.”
Danny: “Ik presenteer mijn teksten met trots aan deze twee mannen. Het zijn intelligente en gevoelige mensen die ondanks dat de woorden persoonlijk zijn, toch kijken of het wel binnen The Script past. Ze vragen mij gewoon of dit wellicht de beste manier is om iets te zeggen of moeten we wat wijzigen. Er zal geen song worden opgenomen waar wij niet met z’n drieën volledig achter staan. Weet je, ik ben opgegroeid met deze mannen dus met wie kan ik beter mijn gevoelens delen.”
Jullie hebben hele loyale fans.
Danny: “Kijk, wij hebben het staartje van de goede tijd meegepakt. We verkochten bakken vol cd’s en er was geld in overvloed. Iedereen dacht, inclusief wij, dat dit nooit meer voorbij zou gaan. Het gekke is dat wij juist de grootste successen vierden op het moment dat alles in elkaar klapte. Gelukkig hebben we iemand als Mark in de band, omdat hij elke beweging in de muziekindustrie volgt. Ik ben meer die jongen met de gitaar op schoot die altijd maar bezig is met het componeren van nieuwe liedjes.”
Hebben jullie soms ook het idee dat de houdbaarheid van een populaire band steeds korter lijkt te worden?
Mark: “Wij hebben nu een vaste basis en dat maakt het allemaal wel wat gemakkelijker. Maar je moet met alles meegaan. Als David Bowie in deze tijd zijn carrière had moeten opbouwen, had hij zeker op Instagram gezeten. Ik hoor heel veel negativiteit om ons heen, maar ik ben eerlijk gezegd heel opgewonden over de toekomst. De muziekindustrie is altijd in beweging en zal er over een paar jaar weer heel anders uit zien.”
Toch speel je nog steeds in grote venues als de Ziggo Dome en O2 in Londen. Je hebt toch iets goeds gedaan.
Danny: “Dat blijft heel bijzonder. Zijn wij een betere band dan veel van onze tijdgenoten? Nee, absoluut niet. Maar we zijn wel authentiek. Of je nu wel of niet iets hebt met The Script. Er is zoveel nep en namaak in de muziek. Toen wij begonnen was The Script absoluut geen coole band. Verre van dat zelfs. Maar we hadden wel ervaring. Mark en ik hebben voor het oprichten van deze groep een poos in Los Angeles gezeten om te kijken of we het daar konden maken. Het was leerzaam, maar niet echt iets voor ons. Nu we 12 jaar met The Script aan de rol zijn, kan ik zeggen dat dit bij ons past. Ik zit niet in deze wereld om beroemd te zijn. Het interesseert mij geen sikkepit.”
Jullie waren geen groentjes toen het avontuur met The Script begon.
Mark: “Dat was zeker erg belangrijk voor ons. We werden pas op latere leeftijd bekend en we hebben in Amerika gezien hoe de mensen in de muziekindustrie daar met elkaar omgaan. Je weet echt niet wat wij allemaal hebben geprobeerd. Mijn God! Daarom is dit succes zo waardevol voor ons. Het is niet voorbij komen vliegen. We hebben er keihard voor moeten werken.”
Missen jullie Ierland niet?
Danny: “We hebben allemaal nog een plek in Ierland, maar het is gewoon beter om in Londen te wonen als je superactief in de muziek zit. Het is ook een fijne stad. Maar de band met Ierland zal nooit verdwijnen. Ik weet absoluut zeker dat ik later -als ik oud ben- en niemand meer weet dat ik ooit in een bekend bandje zong, mij in Ierland terugtrek.”
Sunsets & Full Moons van The Script is nu uit. De band komt op 16 en 17 juni 2020 een de Sunsets & Full Moons Tour naar de Ziggo Dome.