Bij de Ziggo Dome zijn we, net als jullie, onwijze fans van (live) muziek! Daarom vroegen wij onze collega’s naar hun allereerste concertervaring en we kunnen alvast verklappen, daar kwamen fantastische verhalen uit. Deze week trapt Angelique af met haar eerste concert dat plaatsvond op 16 april 1988; de Faith Tour van George Michael.
Bij mij in de klas zat een meisje, Sandra, die net als ik behoorlijk fan was van George Michael. Behoorlijk zeg ik… maak daar maar heel erg fan van! Mijn eerste zelf gekochte single was Everything she wants / Last Christmas (1984) van Wham! Mijn eerste schuifeldans was op Careless Whisper, ik was lid van de Wham! Fanclub en tijdens autovakanties werd de cassette van Make It Big (Wham!) grijs gedraaid; zelfs mijn ouders konden de liedjes woord voor woord meezingen.
De muren van mijn kamer hingen vol met posters van Wham! en van George zelf. Ik vónd het een knapperd! In die tijd was hij nog niet uit de kast gekomen, dus voor mij prima zwijmelmateriaal, hoewel mijn broer al vaker aangaf dat George toch echt van de mannen was. Onder mijn George Michael dekbed sliep ik heerlijk en ik had ook flink wat plakboeken met allerlei knipsels uit de muziekbladen. Ik weet nog goed dat ik een popblad had gekocht met op de cover een melding van een artikel over George, maar in het blad was dat artikel nergens te bekennen… de teleurstelling. In een van diezelfde bladen stond op een gegeven moment vermeld dat George ging samenwonen met ene Pat (een vrouw), in de ‘huppeldepup’ straat in Londen. Dat adres heb ik op een envelop gezet en ik heb een mooie brief geschreven, geen hysterische fan onzin, maar gewoon een aardige brief zoals bakvisjes dat doen. Deze brief ligt trouwens nog altijd onverstuurd in mijn kast.
Afijn, de eerdergenoemde klasgenote had een kaartje over voor het Faith Tour concert in Ahoy op 16 april 1988. Ik was toen nog 15 jaar en kreeg – met Gods gratie – toestemming van mijn ouders om mee te gaan! Hoera!
In dat schooljaar kwamen onder andere ook Michael Jackson, Madonna en A-Ha naar Nederland om concerten te geven en alle meisjes in de klas hadden het over niks anders. Het was nog in de tijd dat je voor het postkantoor ging liggen om als eerste een kaartje te bemachtigen (jeetje, wat voel ik me nu oud). En ik mocht dus naar dat concert, wat had ik een geluk en wat was ik blij. Ik weet nog goed dat we op de tweede ring zaten, helemaal hoog in de nok, ik had een verrekijker meegenomen en stond klaar met de kijker op het midden van het podium gericht. Toen George opkwam en zijn eerste nummer I Want Your Sex inzette stond ik letterlijk te shaken, ik viel nog net niet flauw.
Het hele concert was supertof, alle nummers passeerden de revue; van Monkey tot A Different Corner, maar ook I’m Your Man (van Wham!) en mijn favoriet Everything She Wants kwamen voorbij. Foto’s van het concert zelf heb ik niet kunnen maken; een fototoestel meenemen was verboden en mobieltjes waren er nog niet, laat staan smartphones met camera. Ik kocht het tourboek en dat heb ik tot op de dag van vandaag nog altijd bewaard.
Maar toch heb ik foto’s van het concert, want niet iedereen hield zich zo braaf aan de regels als ik. Een klasgenootje van mij had stiekem een camera meegesmokkeld. Deze had ze in een leeg melkpak verstopt. Zij stond op het veld, bijna helemaal vooraan. Zo kon ik toch nog nagenieten met prachtige beelden.
Benieuwd naar meer van dit soort verhalen van onze collega’s? Hou onze website en socials dan in de gaten!