Aanstaande dinsdag 5 april komt Bastille voor de derde keer naar de Ziggo Dome! Om alvast in de stemming te komen zocht Hitjescollege uit wat het verhaal is achter de titel van het nummer Pompeii. Nieuwsgierig? Je leest het hieronder. Ps. Nog geen tickets gescoord? Mis het niet, je kunt er nog bij zijn!
In 1985 kwamen Siouxsie and The Banshees met “Cities in Dust”, in 2010 zong Sufjan Stevens “Vesuvius” en in 2013 kwam Bastille met hun vierde single van het album Bad Blood: “Pompeii”. Allen hebben zij de verwoestende vulkaanuitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 voor Christus als thematiek gekozen. Al is dat bij “Pompeii” van Bastille alleen aan de titel af te zien. Een titel overigens, die ze welgeteld niet één keer zingen in het lied, wat best ongewoon is, zeker voor een gigantische #1 hit. Maar waarom heet het nummer dan toch “Pompeii”?
Bandleider en schrijver van het lied Dan Smith vertelt hierover in een interview met The Daily Telegraph dat hij zich aan het voorstellen was wat de dode inwoners van het bedolven Romeinse dorp aan elkaar zouden willen zeggen. “It is essentially about fear of stasis and boredom,” voegde hij toe. “Being quite a shy, self-conscious person, I was afraid my life might get stuck.” Angst voor de welbekende sleur van alle dag dus. In een ander interview, met The Sun, zegt hij: “Pompeii is actually an imagined conversation between two charred corpses reflecting on the city.”Dit komt bijvoorbeeld terug in de tekst bij zinnen als: “And the walls kept tumbling down/In the city that we love/Grey clouds roll over the hills/Bringing darkness from above.” Zo is “Pompeii” een mix geworden tussen de vreselijke vulkaanramp en een mogelijk persoonlijke ramp, waarbij de ene de ander natuurlijk aanzienlijk overtreft.
Smith kwam op het idee voor het lied toen hij in 2010 stuitte op een artikel waarin de uitbarsting van de Vesuvius beschreven stond. Direct geïnspireerd snelde hij naar zijn laptop en begon hij te schrijven aan de lyrics, niet wetende dat er ooit zoveel mensen naar zouden luisteren of in groten getale zouden komen kijken naar hem in de Ziggo Dome. Sterker nog, hij was nog niet eens een professioneel muzikant toen hij de tekst schreef. Smith werkte namelijk als bartender in een kroeg en was student Engelse literatuur. Toen hij het nummer online zette, werd hij overspoeld met publieke aandacht. Zelfs zoveel dat alle aandacht hem een deal met platenlabel Virgin records opleverde! Zo hoeft Smith zich in ieder geval geen zorgen meer te maken dat zijn leven saai wordt.